راز شگفت انگیز زنده ماندن در جایی که زیردریایی تایتان متلاشی شد!
به گزارش وبلاگ رمزفا، اگر داستان متلاشی شدن زیردریایی تایتان را شنیده باشید، احتمالا می پرسید چطور موجوداتی که در اعماق تاریک اقیانوس زندگی می نمایند، زیر فشار خردنماینده آب له نمی شوند؟
به گزارش خبرگزاری وبلاگ رمزفا، هستند موجوداتی که در عمقی بیشتر از آنچه تایتان را متلاشی کرد، زندگی می گذرانند. مگر فشار آب آنجا خرد نماینده نیست؟ پس این موجودات چطور تاب می آورند و زنده می مانند؟
بیشتر بخوانید:
-
تمساح ترسناک پوتین وحشت به پا کرد! / عکس
اگر در استخر هوس زیرآبی رفتن نموده باشید احتمالا متوجه شده اید که هر چه پایین تر می روید فشار آب بیشتر می گردد. معمولا به علاقه مندان توصیه می گردد که بیش از 40 متر در عمق آب فرو نروند و اساسا عمق بیشتر از 300 متر را برای انسان کشنده می دانند. پس چگونه است که حتی در عمق بیش از 7 هزار متری اقیانوس هم موجوداتی زنده می مانند؟
زنده ماندن در اعماق
چطور ممکن هست؟ چه چیزی موجودات اعماق دریا را از له شدن در زیر حجم بزرگ وزن باز می دارد؟
وقتی در سطح دریا هستیم فشار هوای اطرافمان یک اتمسفر است. وقتی در آب فرو می رویم به ازای هر 10 متری که پایین می رویم یک اتمسفر به فشار روی بدنمان افزوده می گردد. به عبارت دیگر در ژرف ترین نقطه اقیانوس که کمی کمتر از 11000 متر عمق دارد، فشاری که بر بدن وارد می گردد 1100 برابر بیشتر از فشار سطح دریا است.
تحت فشار شدید اعماق دریا پرده گوش پاره می گردد، ریه پر از خون شده و فرو می پاشند که نتیجه اش خفگی آنی است.
علیرغم آسیب پذیری انسان ها در برابر فشار در آن اعماق، شقایق های دریایی، کرم ها، ماهی ها، نهنگ ها، خرچنگ ها و هزاران موجود دریایی دیگر وجود دارند که به نظر می رسد به راحتی فشار را تحمل می نمایند. شاید غیرممکن به نظر برسد اما در داستان فشار، تعادل حرف اول و آخر را می زند.
فشاری که بدن انسان در زیر آب احساس می نماید به خاطر فشرده شدن هوایی است که در ریه، گوش ها، سینوس ها و رگ هایمان داریم.
در نقطه مقابل آب است که زیر آب فشرده نمی گردد و اینگونه ماهی ها که حفره های هوایی و ریه در بدن ندارند. آن ها عمدتا از آب تشکیل شده اند پس فشار در تعادل باقی می ماند. ناگفته نماند که در عمق بیش از 8 هزار متری اقیانوس هم ماهی هایی دیده شده اند.
از ماهی ها که بگذریم، موجودات دیگری هم هستند که تا اعماق خطرناک دریا پایین می روند و زنده می مانند. بعضی گونه پستانداران دریایی چون نهنگ ها می توانند تا عمق 3 هزار متری دریا پایین بروند. آن ها که ریه دارند چطور این کار را می نمایند؟
در میان پستانداران دریایی نهنگ نوک دار رکوردار شیرجه به عمق دریاست و قطعا در عمق سه هزار متری فشار خردنماینده را حس خواهد نمود. آن ها مزیت های ماهی ها را ندارند اما برای زندگی در آب سازگار شده اند و استراتژی خود را برای این کار دارند.
برای مثال ریه این نهنگ ها کاملا فشرده و خالی از هوا می گردد و طی این فرایند تمام گازهای موجود در ریه به خون و ماهیچه هایشان وارد و حل می گردد. فشرده و خالی از هوا شدن ریه جلوی تبادل گاز در کیسه های هوایی و ورود نیتروژن به جریان خون و تشکیل حباب های خطرناک را می گیرد.
بیشتر بخوانید:
-
فلز آینده، عنصری که از طلا ارزشمندتر است/ عکس
در حالی که بعضی از موجودات دارای هوا در مجرای گوش خود هستند (و بعضی حتی سینوس در حفره سر خود دارند)، بافت های پوشاننده این حفره ها اغلب بسیار انعطاف پذیر هستند و به راحتی می توانند منبسط شوند، در نتیجه هر هوایی را خارج می نمایند و از اختلاف فشار جلوگیری می نمایند.
منطقه ورود ممنوع
پایین تر از عمقی تعیین موجوداتی با اندام پیچیده به سادگی نمی توانند زنده بمانند. چیزی که بعضی ماهی ها اجازه می دهد تا عمق بیش از 7 هزار متری پایین برود ماده خاصی به نام تری متیل آمین ان-اکسید است که فشرده شدن پروتئین ها و سایر مولکول های حیاتی بدن تحت فشار شدید جلوگیری می نماید. اما در اعماق پایین تر دیگر کاری از این ماده هم بر نمی آید پس ماهی ها هم محدودیت دارند.
پس تکلیف موجودات عجیب و غریبی که در کف اقیانوس زندگی می نمایند چه می گردد؟ مطالعه آن ها بسیار سخت است چرا که اکثرشان به علت کمبود فشار زمانی که به سطح می آیند می میرند. غشاهای آن ها به قدری منحصربه فرد سازگار هستند که نمی توانند یکپارچگی خود را تحت هیچ چیز جز فشارهای شدید حفظ نمایند.
بنابراین احتمالا تا مدت ها اسرار زیادی از اعماق همچنان در پرده باقی خواهند ماند.
5858
منبع: خبرآنلاین