چه شد که چهره اسب ها دراز شد؟، عکس - وبلاگ رمزفا

به گزارش وبلاگ رمزفا، تا کنون هزاران هزار گونه جانوری بر روی زمین پا گذاشته است اما هر کدام از آن ها چهره منحصر به فرد خود را دارند، برای مثال چرا صورت اسب ها بلند است؟ تنها یک شرح ساده و شگفت انگیزی برای توجیح این ظاهر وجود دارد.

به گزارش خبرگزاری وبلاگ رمزفا ، این که چرا جانوری مانند اسب چهره بلند و به اصطلاح صورت درازی دارد، یک سوال مهم در مطالعات تکامل پستانداران است. پستانداران صورت دراز به طور تصادفی به وجود نمی آیند. صورت بلندتر اغلب با مقدار بدن بزرگتر در گروه های حیوانی منطبق است.

این اثر که آلومتری تکاملی کرانیوفاسیال یا CREA نامیده می گردد، در گروه های مختلف پستانداران مانند گربه ها، جوندگان، گوزن ها، کانگوروها و بعضی میمون ها مشاهده شده است. اگر صورت یک گوسفند را با یک گاو یا یک گوزن کوچک را با یک گوزن غول پیکر مقایسه کنید، می توانید CREA را در عمل ببینید.

گوسفند و گاو هر دو از اعضای خانواده Bovidae هستند، اما گاوها بزرگتر هستند و به طور کلی صورت بلندتری دارند. همین الگو را می توان در کوچکترین و بزرگترین گونه آهوها مشاهده کرد.

با توجه به رایج بودن آن، فقدان شرح برای CREA وجود دارد. یک نظریه این است که الگوی CREA ممکن است بخشی ذاتی از رشد جمجمه باشد، که در آن صورت در پستانداران به طور اتوماتیک با رشد حیوان بلندتر می گردد. مشکل با این شرح موارد بسیاری است که در آن الگوی CREA وجود ندارد یا معکوس شده است.

شیاطین تاسمانی، سمورهای دریایی و اورکاها همگی بزرگتر از بسیاری از خویشاوندان خود هستند، اما چهره های کوتاه تری دارند. در همین حال، نوعی موش به نام پوتورو بینی دراز، موش کیسه دار شهدخوار و خفاش های شهدخوار، مقدار کوچکی دارند با این حال صورتشان بلند است. بنابراین واضح است که مقدار بزرگ بدن پستانداران همواره نشان نمی دهد که صورت او باید بلند باشد.

حیواناتی که با الگوی CREA مطابقت ندارند معمولاً رژیم غذایی کاملاً متفاوتی دارند. برای مثال، اورکاها به جای ماهی های کوچک، طعمه های بزرگ می گیرند، و شیطان تاسمانی متخصص شکستن استخوان است.

پس چرا CREA اینقدر رایج است؟

به نظر می رسد که پاسخ در بیومکانیک ساده نحوه استفاده گونه ها از صورت خود برای غذا خوردن نهفته است. یکی از مشاهدات مهم این است که حیوانات نزدیک به هم تمایل به خوردن غذاهای مشابه یکدیگر را دارند. به عنوان مثال، گوسفندان همان علف گاو را می خورند. با این حال، از آنجایی که گوسفندها به طور کلی کوچکتر هستند، آنها باید با فک، ماهیچه های فک و دندان های خود که بیشتر صورت آنها را تشکیل می دهند، سخت تر گاز بگیرند.

از طرفی همانطور که در جانوران دیده می گردد، صورت های کوتاه تر در گاز گرفتن کارآمدتر هستند. این به علت فاصله کمتر بین عضلات فک و دندان است. انبرهای باربیکیو نیز به همین ترتیب عمل می نمایند: هرچه دست شما به نوک آن نزدیکتر باشد، استیک را محکم تر می گیرید.

بنابراین وجود چهره های کوتاه به راحتی قابل شرح است. سوال پیچیده تر این است: اگر صورت های کوتاه قد در گاز گرفتن خوب هستند، چرا پستانداران بزرگ صورت بلندتری دارند؟

پاسخ در این واقعیت نهفته است که حیوانات بزرگتر به طور طبیعی ماهیچه های بزرگتری دارند و می توانند راحت تر گاز بگیرند. آنها در مقایسه با اقوام کوچکتر خود در گاز گرفتن کمتر سخت کار می نمایند. به عبارت دیگر، پستانداران بزرگ تر می توانند جمجمه های بلندتری داشته باشند، که در طیف وسیعی از موقعیت ها مفید هستند. در گیاهخواران، صورت های بلندتر دسترسی به برگ های بیشتر یا خوردن لقمه های بزرگتر را آسان تر می نماید. در گوشتخواران، صورت بلندتر می تواند دندان های نیش بزرگتر را در دهان جای دهد یا به بسته شدن سریعتر فک یاری کند.

اما استثنا هم وجود دارد

شرح پیشنهادی ما برای CREA استثناهایی را نیز شرح می دهد، که تقریباً همواره شامل یک تغییر بزرگ در رژیم غذایی است. خانواده سگ یک نمونه عالی است. این گروه شامل شکارچی های کوچک مانند روباه و شکارچیان بزرگ مانند گرگ می گردد.

هم شکارچیان شکار کوچک و هم شکار بزرگ از CREA در گروه های غذایی خود پیروی می نمایند. به این معنا که، افراد بزرگ تر در گروه روباه ها چهره های بلندتری خواهند داشت. با این حال، اگرچه گرگ ها از روباه ها بزرگ تر هستند، اما هنوز چهره های کوتاه تری نسبت به بزرگ ترین روباه ها دارند. احتمالا این به این علت است که آنها طعمه های بزرگتری را شکار می نمایند و بنابراین احتیاج به نیش قوی تری دارند.

در خانواده سگ ها، Canidae، شکارچی های شکار بزرگ که احتیاج به نیش قوی تری دارند، عموماً چهره های کوتاه تر و قوی تری نسبت به شکارچی های شکار کوچک دارند.

این شرح در سناریوی مخالف نیز صدق می نماید. به عنوان مثال، موش های کیسه دار شهدخوار و پوتوروها می توانند چهره های بلندتری نسبت به خویشاوندان بزرگ تر خود داشته باشند زیرا غذاهای نرم تری می خورند. صورت درازتر ممکن است به آنها اجازه دهد زبان بلندتری را نگه دارند یا به راحتی از خاک بو بکشند تا غذا پیدا نمایند.

بعلاوه در مواردی که گونه ای از پوزه خود برای گرفتن یا تجزیه غذا استفاده نمی نماید، انتظار می رود استثنا وجود داشته باشد. انسان ها با چهره های کوتاه شان نسبت به یک مغز بزرگ، نمونه ای عالی هستند. گونه ما اصلاً از صورت خود برای به دست آوردن غذا استفاده نمی نماید. دست، ابزار و توانایی ما در آشپزی کار را برای ما انجام می دهد.

• کشف دلفین بسیار کمیاب مثل انسان انگشت دارد/ عکس

• ساختار شگفت انگیزی که از زیر خاک بیرون کشیده شد/ عکس

این تحقیقات، چارچوب جدیدی برای درک طول صورت در گروه های مختلف پستانداران ارائه می نماید. حتی می توان از آن برای به دست آوردن بینش مهمی در خصوص عادات تغذیه مگافون منقرض شده استرالیا استفاده کرد.

منبع: sciencealert

323