معرفی قلعه باستانی ماندو در مادایا پرادش - وبلاگ رمزفا

به گزارش وبلاگ رمزفا، این مکان جادویی و غیر عادی گنج پنهانی در شهر و قلعه باستانی ماندو است. می گویند قلعه باستانی ماندو در مادایا پرادش که تقریبا حدود 19 کیلومتر دیوارهای دفاعی دارد، دارای یک تاریخ حماسی می باشد. ماندو در طول قرن 15 و 16 میلادی محل جنگ های خشونت آمیز میان سلسله ها و پادشاهان بوده است که موجب شد بسیاری از مبارزات عاطفی در این مکان به وقوع بپیوندند: پسران بسیاری پدرشان را مسموم کردند،دوستانی که یکدیگر را مسموم نمودند و به جای اینکه جان دشمنان خود را بگیرند باعث مرگ نزدیکان خود شدند. اما این درگیری ها و کشمکش ها هیچ تاثیری بر معماری قلعه باستانی ماندو در مادایا پرادش نداشته است و بیش از 60 بنای تاریخی در این محل به جای مانده است.در حقیقت این مکان در لیست بناهای تاریخی یونسکو قرار گرفته است و برای نسل های اینده اطلاعات بسیاری را در اختیار می گذارد. برخی از ساختمان های غیر معمول و پیشرفته که مربوط به هند باستان است در قلعه تاریخی ماندو یافت می شوند و سیستم ابی پیشرفته ای دارند. از انجا که این مکان سال های بسیاری تحت محاصره بوده است و افراد بسیاری در اینجا زندگی می کردند، بنابراین دسترسی به آب بسیار مهم بوده است، پس تعدادزیادی مخازن، کانال های اب و چشمه ها در اینجا دیده می گردد. بعلاوه زیباترین بنا در این مکان یوجالا بائولی می باشد. پس در ادامه با ما در مجله گردشگری خبرنگاران همراه باشید...

تاریخچه قلعه باستانی ماندو در مادایا پرادش

منطقه های مشهوری به نام بائوری،بائولی،باوادی،واو و استپ ول سازه های آبرسانی منحصر به فردی در کل شبه قاره داشتند که که در حدود سال 600 ساخته شده اند. انها شاید مهمترین شگفتی های معماری، مهندسی و هنر بودند که هدف اصلیشان ارائه آب به ساکنان منطقه برای تمام طول سال بود. برای انجام این کار، آب های زیرزمینی باید در همه زمان ها در هند قابل دسترسی باشند تا در فصول پر اب این اب ها جمع اوری شوند و در زمان های خشکسالی مورد استفاده قرار بگیرند. یک سری کارهایی برای دسترسی به اب های زیرزمینی لازم بود، با افزایش حتی یک درصد سطح این اب های نیز این چرخه دوباره آغاز به کار می نماید.

قسمت های غربی مانند راجستان (استانی در شمال غربی هند)،گجرات و هاریانا به علت اب و هوای خشکی که داشتند، بیشتر اب های زیرزمینی به انها اختصاص می یافت، اما مادایا پرادش خوش شانس تر بود زیرا به سفره های اب زیرزمینی نزدیک تر بود. یوجالا در مقایسه با نمرانا بائولی بسیار کوچک به نظر می رسید. اما در این منطقه میزان همواره بر روی بینایی بصری تاثیر نمی گذارد، و در این مورد بازدید نماینده کمکی نمی تواند انجام دهد.

یوجالا (که به معنای نور است) به دور از مرکز ماندا که پر از قصرها، مساجد و مقبره ها می باشد، ساخته شده است. تعداد کمی از گردشگران در اینجا پرسه می زنند، در هر صورت باید برای پیدا کردن این گنجینه پنهانی در این منطقه گردش نمایند.بائولی در مقایسه با سایر مکان ها کمی عجیب و غریب به نظر می رسد، اینجا کاملا متقارن می باشد. دارای راه پله و مسیرهای مستقیم می باشد. اینجا یک مکان معمولی نمی باشد، این مکان با حکاکی های عجیب و غریب و اثار پلاستیکی تزیین شده است. در اینجا شما یک سری اثار سورئال و نقاشی های سه بعدی که به وسیله جورجیو چیریکو کشیده شده اند، مشاهده می کنید. اینجا دارای ارامشی ترسناک است که گاهی شما احساس شوم خواهید داشت.

شگفتی های معماری قلعه باستانی ماندو در مادایا پرادش

یوجالا به طرز شگفت انگیزی تمیز و بی سر و صدا می باشد. یک ایده خوب برای استفاده از این مکان وجود دارد، اینجا مناسب برای یک پیک نیک است، نشستن در این مکان و استفاده از فضای ارامش بخش ان به خصوص در فصل تابستان بسیار لذت بخش می باشد. زیبایی یوجالا در گذشته یک امتیاز مثبت برای ان محسوب می شده است، اما اکنون تضمینی برای ماندگاری ان در سال های اینده وجود ندارد. تمام قسمت های این منطقه جزیی از تاریخ می باشند ولی اکنون در بین مردم دنیا ناشناخته هستند (در خود هند نیز شرایط هم این گونه است که بسیار غم انگیز می باشد). با ظهور فروانروایی انگلیسی ها پمپ های مدرن آب و لوله کشی اب ارائه شد که باعث منسوخ شدن تمامی گودال های اب های زیرزمینی شدند، پس دیگر انها کارایی نداشتند و به مرور زمان اکثریت انها تخریب شدند. ولی در این بین یوجالا توانست مانع تخریب خود گردد و کرامت خود را حفظ کرد.

ویکتور لاتمن یک روزنامه نگار است که به فرهنگ و هنر هند علاقمند می باشد. کتاب او به نام وانیشینگ استپول در سال 2017 به وسیله مرل منتشر شد.ان را می توانید از سایت ویکتوریا لوتمن در یافت کنید.