سکونت زوجین در نزدیکی منزل خانواده همسر اشتباه است؟ - وبلاگ رمزفا

به گزارش وبلاگ رمزفا، یک روانشناس گفت: علیرغم اینکه قاعده کلی و خاصی را نمی توان برای رفت و آمد با خانواده همسر و سکونت در نزدیکی منزل خانواده ها مشخص کرد، اما ترجیح بر آن است که زوجین مستقل باشند و اگر منزل آن ها در نزدیکی محل سکونت خانواده همسر است، بتوانند با مشخص حد و مرز، تعادل را در رابطه خود با خانواده همسر برقرار نمایند تا شاهد دخالت های بی جا در زندگی مشترک نباشند.

دکتر مژگان احمدپور پور در مصاحبه با ایسنا، با تاکید بر لزوم حفظ حد و مرز در روابط زوجین با خانواده ها، درباره اینکه آیا در ابتدای زندگی مشترک سکونت عروس و داماد در نزدیکی منزل خانواده همسر اشتباه است؟ اضافه نمود: نمی توان قاعده کلی برای رفت و آمد با خانواده همسر معین کرد، اما باید برای این رفتار ها حد و مرزی داشت و زوجین باید پیش از ازدواج درباره این حد و مرز ها با یکدیگر صحبت نموده و در این راستا با هم به تفاهم برسند. زوجین باید در مورد مقدار رفت و آمدها، نحوه تعامل و... خود با خانواده همسر یک چارچوب کلی را معین نمایند تا این رفت و آمد ها کنترل شده باشد.

این روانشناس با بیان اینکه ترجیح بر زندگی مستقل زوجین جوان است، ادامه داد: زوجین باید والدین را به عنوان حامی در کنار خود حفظ نموده، اما در عین حال استقلال خود را نیز داشته باشند. در این میان آنچه حائز اهمیت است آن است که اگر منزل آن ها در نزدیکی محل سکونت خانواده همسر است و یا در یک ساختمان با خانواده همسر زندگی می نمایند، باید رفت و آمدهایشان با والدین همسر را مدیریت نموده و بدون هماهنگی و یا بیش از حد با خانواده همسر رفت و آمد نداشته باشند چراکه این امر می تواند منجر به دخالت های بی جا در زندگی مشترک گردد.

این مدرس دانشگاه بعلاوه در پاسخ به این سوال که اگر اختلافی میان خانواده همسر با عروس و داماد ایجاد شد، آیا عروس و داماد باید مستقیما دلخوری خود از والدین همسر را با آن ها مطرح نمایند و یا این دلخوری را همسر باید به خانواده خود منتقل کند؟، شرح داد: هر کدام از زوجین مسئول خانواده خودش است و اگر مساله ای میان زن یا شوهر با خانواده همسر پیش آمد، این همسر است که باید مشکل پیش آمده را در کمال احترام و بدون رودربایستی با خانواده خود مطرح کند چراکه انتقال مستقیم گلایه ها از عروس و داماد به خانواده همسر می تواند دلخوری ها را بیشتر کند.

به گفته احمدپور، زوجین باید در مسائل مختلف از والدین خود هدایت بگیرند و این به آن معنا نیست که مسائل زندگی مشترک را مستقیما با آن ها در میان بگذارند.

وی معتقد است که در این راستا نمی توان باید ها و نباید های زیادی را برای همسر معین کرد، اما با درک درست نسبت به رفتار و خلق خانواده همسر و در عین حال درک تفاوت های خانواده همسر با خانواده خود می توان با آن ها راحت تر برخورد و حد و مرز های لازم را تعیین کرد.

این مدرس دانشگاه با اشاره به اینکه زوجین جوان در ابتدای زندگی مشترک بسیار تمایل دارند که مستقل بوده و بدون دخالت خانواده ها زندگی نمایند، ادامه داد: در ابتدای زندگی اغلب زوجین تمایل دارند مستقل باشند و شاید دلیل آن این است که آزادی عمل زوجین جوان در حضور والدین محدود می گردد و از این رو است که همیشه توصیه می کنیم زوجین حد و مرز روابط با خانواده همسر را در همان ابتدای زندگی مشترک معین نمایند.

به گفته این روانشناس، زوجین نباید زندگی مشترک خود را به خاطر دخالت های بیش از مقدار والدین همسر در معذوریت قرار دهند و اگر از رفتار و یا دخالت های خانواده همسر آزرده هستند باید در عین حفظ احترام این موارد را با بیان دلایل منطقی به همسر مطرح نمایند.

احمدپور با تاکید بر اهمیت درک متقابل زوجین از یکدیگر، خاطر نشان کرد: زن و شوهر اگر می دانند همسرشان به رفت وآمد های زیادی با خانواده همسر تمایلی ندارد، باید او را درک نموده و برای این مساله در منزل تنش ایجاد ننمایند چراکه اگر این رفت و آمد ها با میل و رغبت انجام نگردد تنها احساسات طرف مقابل را تحریک خواهد نمود.

این روانشناس در سرانجام سخنان خود با تاکید بر اینکه نحوه رفتار زوجین با خانواده همسر به عوامل زیادی بستگی دارد، یادآور شد: نباید فراموش کرد که خانواده ها پشتیبان زوجین و برترین دلسوز برای آن ها هستند، اما به طور قطع باید حد و مرز های رابطه با آن ها را رعایت کرد چراکه رابطه اجباری با خانواده همسر پیامد های زیادی نظیر امکان ایجاد خصومت و بد بینی به همراه خواهد داشت.