رفتارهای سرمربی جنجالی استقلال عجیب نیست! ، ساپینتو سنت پرتغالی ها را حفظ کرد! - وبلاگ رمزفا

به گزارش وبلاگ رمزفا، نگاهی به شناسنامه حضور سرمربیان پرتغالی در فوتبال ایران نشان می دهد که رفتارهای ساپینتو در کنار زمین چندان هم عجیب به نظر نمی رسد.

به گزارش وبلاگ رمزفا آنلاین، بدون تردید یکی از پدیده های این فصل فوتبال ایران، ریکاردو ساپینتو، سرمربی استقلال است. البته تیم او بد بازی نمی نماید و تا این مقطع از فصل نتایج خوبی هم به دست آورده، اما نکته بحث برانگیز به رفتارهای عصبی و برونگرایانه این مربی مربوط می گردد. دیگر مسئله ای برای شرح دادن باقی نیست و همه می دانند از چه چیزی حرف می زنیم.

• فعلا به خودم هیچ شانسی برای جام جهانی نمی دهم | ادعایی که در خصوص من می نمایند را قبول ندارم

ساپینتو که سابقه قبلی اش در کشورهای مختلف هم نشان می داد چه روحیاتی دارد، از همان ابتدای حضور در لیگ ایران و بازی هفته دوم برابر ملوان استعداد غریبش در جنجال سازی را به رخ کشید. او آن روز با کادر امداد استادیوم انزلی درگیر شد، پس از آن ماجراهای بازی با گل گهر پیش آمد و درست در شرایطی که او محرومیتش را پشت سر می گذارد، شاهد درگیری ریکاردو با فیلمبردار تلویزیونی در حاشیه بازی با آلومینیوم اراک بودیم. همه این اتفاقات در حالی اتفاق افتاده که تنها یک سوم از مسابقات فصل را پشت سر گذاشته ایم، بنابراین شک نکنید این انتها ماجرا نیست و ساپینتو حالا حالاها قرار است غافلگیرمان کند. از این دیدگاه به نظر می رسد شخصیت او هم شبیه شمار دیگری از مربیان پرتغالی است که وارد فوتبال ایران شدند و یکی از دیگری برونگراتر بودند.

مانوئل ژوزه

او با کوله باری پر از افتخار که ناشی از سال ها حضور پیروز در الاهلی مصر بود به ایران آمد و راهنمایی پرسپولیس را برعهده گرفت. علاوه بر اینکه ملیت پرتغالی ژوزه به جوشی بودن او گواهی می کرد، سن این مربی هم بالا و حوصله اش اندک بود. باز اینها چیزی نیست. او در ایران به پست کارلوس کی روش دشمن قدیمی اش خورد و نیز باید با مدیر عجیبی مثل محمد رویانیان سر می کرد. مجموعه این مسائل باعث شد ژوزه بیشتر از یک نیم فصل در پرسپولیس کار نکند و بین دو نیم فصل لیگ دوازدهم جای خودش را به یحیی گل محمدی بدهد. در همان مدت کوتاه، از او مشاجرات تند و تیزش با کی روش و نیز خودداری اش از ترک تمرین پرسپولیس با وجود اخراج از این باشگاه به جا ماند. او که کتش را روی دوشش می انداخت، از همه چیز فیلم گرفت و با همان فیلم ها پرسپولیس را در فیفا نقره داغ کرد!

تونی اولیویرا

یک شخصیت مجذوب کننده و پر از هیجان که چند دوره سرمربی تراکتور شد و بین طرفداران این تیم حسابی به محبوبیت رسید. انصافا کلمه برونگرا در توصیف کارهایی که تونی می کرد کم بود! چه کسی شور و احساسات زایدالوصف این مربی را فراموش می نماید؟ چه کسی از یاد می برد که او گاهی از فرط حرارت و استرس روی زمین غلت می زد یا موقع ارسال کرنر از سوی شاگردانش، خودش را به آنها می رساند و آخرین توصیه هایش را در میان می گذاشت؟ شاید حق تونی در فوتبال ایران کسب یک قهرمانی با تراکتور بود؛ آنچه در لیگ چهاردهم تا یک قدمی اش پیش رفت، اما تساوی عجیب با نفت تهران باعث تقدیم جام به سپاهان شد.

کارلوس کی روش

مگر می گردد تبارشناسی مربیان جنجالی پرتغالی را بدون ذکر نام از مهم ترین آنها به انتها برد؟ کارلوس کی روش رکورددار حضور یک مربی خارجی در فوتبال ایران است. ابعاد و زوایا داستان های مربوط به او را همه می دانند؛ از لیست مشاجرات پرشمارش با آدم های مختلف در فوتبال ایران تا حواشی اش کنار زمین مسابقه. فقط باید یادآوری کنیم کی روش همه این کارها را در شرایطی انجام داده که یک مربی ملی بوده. اصولا مربیان ملی چون تقویم سبکی دارند چندان در معرض دید نیستند. حالا تصور کنید اگر کی روش با همین ویژگی ها مربی باشگاهی بود و هر هفته یک بازی داشت چه شرایطی به وجود می آمد!

استثنا؟ همین آقای مورایس

البته که مربیان پرتغالی آرام هم داشته ایم مثل نلو وینگادا در پرسپولیس یا کاسمیرو در نفت آبادان. نمونه دست به نقدتر این گروه از پرتغالی ها هم ژوزه مورایس، سرمربی فعلی سپاهان است که فارغ از مسائل فنی، همه روی شخصیت آرام و متین او اجماع دارند.