شانشین؛ دالان ورود گردشگران به دنیای قدیم - وبلاگ رمزفا

به گزارش وبلاگ رمزفا، خبرنگاران/کردستان شانشین مکانی زیبا و کاملا سنتی در میان جنگل و مشرف بر دریاچه زیبای زریبار است که در دامنه کوه واقع شده است و به عنوان موزه روستایی، سفری به گذشته های دور و آداب و رسوم مردم کُرد را برای گردشگران ترتیب می دهد.

در سفر خود به شهر مریوان مهمان مردی شدیم از جنس طبیعت و آشنا با فرهنگ و آداب رسوم خالص کردستان که ما را به اقامتگاه بوم گردی خود دعوت کرد.

شانشین مکانی زیبا و کاملا سنتی در میان جنگل و مشرف بر دریاچه زیبای زریبار است که در دامنه کوه نهاده شده است که به عنوان موزه روستایی، سفری به گذشته های دور و آداب و رسوم مردم کُرد را برای گردشگران ترتیب می دهد.

پله های سنگی و راه ناهموار رسیدن به اقامتگاه ، زندگی و حال و هوای منطقه ها اورامانات را برای گردشگران تداعی می نماید و تماشا دیوارهای کاه گلی و دروازه های چوبی آبی رنگ استفاده شده در آن ما را به دوران پدربزرگ و مادربزرگ ها می برد.

با باز شدن اولین دروازه چوبی آبی رنگ، وارد جهانی گذشته ها شدیم، آن دیوارهای کاه گلی با آن گلدان های گل آویزان شده در گوشه و کنار حس و حال نابی را به حیاط اقامتگاه داده بود که آدمی را سرشار از لذت می کرد.

در گوشه ای دیگر از حیاط اقامتگاه، اسباب و وسایل های به جا مانده از زمان های قدیم گردآوری شده بود و به نحو بسیار زیبایی چیده شده بودند.

آنقدر از تماشا این حال و هوا غرق در لذت شده بودیم که تک تک وسایل را با دست لمس می کردیم و سعی داشتیم بفهمیم کاربرد آن ها چیست و چگونه بوده است.

از پله های سنگی داخل حیاط که برای رسیدن به ایوان و طبقه بالای اقامتگاه استفاده و با گل های شمعدانی از پایین به بالا مزین شده بود، بالا رفتیم تا به ایوان اقامتگاه رسیدیم؛ با رسیدن به ایوان چشم انداز ای زیبا و دلفریب را جلو روی خود یافتیم، ایوانی مشرف به دریاچه افسانه ای زریبار!

در سبز رنگ چوبی را که باز کردیم چشم انداز ای که با آن روبرو شدم یک لحظه مرا شوک زده کرد، دقیقا شبیه به خانه روستایی پدربزرگم در دوران کودکیم بود، همان حال و هوا، همان قالی های دستبافت با همان نقش و نگارها، همان بخاری نفتی وسط خانه، همان چراغ نفتی سبزرنگ قدیمی، همان طاقچه های گوشه و کنار خانه و سقف های چوبی که حال پس از گذشت 20 و اندی سال یکبار دیگر آن تصویر و آن حال و هوا را بە چشم خود دیدم.

تماشا این مکان زیبا و دلچسپ برای افرادی مثل من می تواند، تداعی گر حال و هوای خانه پدربزرگ، برای دهه های 80 و 90 می تواند آشنایی با زندگی مردمان ادورا گذشته و برای مسافران از گوشه و کنار جهان می تواند به نحوی آشنایی آن ها با آداب و رسوم مردم کردستان باشد.

موزه روستایی شانشین چشم انتظار حمایت مسئولان

سازنده اقامتگاه بومگردی شانشین گفت: کار من در اصل مستند سازی و ساخت برنامه تلویزیونی است؛ برنامه ای تحت عنوان گه شته کانی چیا که اکنون 9 سال از ساخت آن می گذرد و در 400 قسمت، و هر هفته در تلویزیون گه لی کوردستان پخش می گردد.

کیان جهانی در گفت وگو با وبلاگ رمزفا اظهار کرد: سفر من به آذربایجان غربی، کردستان، کرمانشاه، ایلام، همدان، لرستان، شمال و خوزستان سبب شد تا من به این موضوع پی ببرم که نه تنها در کردستان بلکه در همه استان ها و در همه منطقه ها فرهنگ و آداب و رسوم های خاص هر منطقه ها در حال نابودی است.

وی مطرح کرد: در سفری که به شمال ایران داشتم در راستا رشت به فومن در جاده سراوان موزه میراث روستایی گیلان را دیدم، و برای اولین بار جرقه ایده ساخت موزه روستایی در منطقه ها کردنشین در ذهنم زده شد.

جهانی اعلام کرد: پنج سال در پی اجرای این پروژە بودم، ابتدا طرح را به سازمان میراث فرهنگی ارائە دادم کە مورد استقبال فراوانی نهاده شد اما در حد نامەها و مکتوبات بود و در عمل این کار عملی نشد، تا اینکه بلاخره مجبور شدم در شهر مریوان در یک خانه اجاره ای در متراژ پایین تر این طرح را اجرا کنم تا به صورت عملی نشان دهم که هدف از اجرای این پروژه چیست.

وی گفت: هدف از این پروژه ایجاد روستایی گردشگری است که هر خانه در آن نشان دهنده معماری و آداب و رسوم فرهنگ خاص منطقه ای در کردستان است، که اگر گردشگری هنگام سفر بە کردستان نتوانست بە همه منطقه ها کردستان سفر کند، در این مکان با بخشی از آن منطقه ها آشنا گردد؛ در کنار این مهم نیز از وسایلی محافظت کنیم کە تا بە امروز در روستاها سالم ماندەاند.

جهانی یادآور شد: دو سال در قالب یانه کورده واری این پروژه را اجرا کردیم و بعدها توانستم با همه تعهدات خود 1000 متر زمین در این مکان از منابع طبیعی بگیرم، لذا قبل از دست به کار شدن برای ساخت این موزە روستایی، تصویربرداری هوایی انجام گرفتە تا شاهد هیچ دخل و تصرف و تخریبی در طبیعت نباشیم و خطاب بە کسانی که معتقدند کە در این مکان دخل و تصرف و تخریب صورت گرفتە است باید گفت کە زمانی کە ساخت این پروژە شروع شد حتی یک درخت نیز در این مکان وجود نداشت.

وی مطرح کرد: بعد از انجام این پروژه توقع می رفت که از سوی مردم و مسئولان از آن استقبال گردد، اما متاسفانه استقبال آنچنان نبود، لذا با وجود همە این ها باز هم فرایند ساخت پروژە را ادامە دادم.

جهانی توضیح داد: تا به امروز دو بخش مریوان و منطقه اورامان ساخته شدە است اما متاسفانە بە علت اینکە مصالح و بناهای آن از همان منطقه ها تهیە می شوند بە لحاظ مالی بسیار هزینە بردار است.

وی ادامە داد: همە وسایل موجود در موزە روستایی شانشین، از روستاهای منطقه ها مختلف جمع آوری شدە است تا مسافرانی کە بە این مکان می آیند هم از آن بە عنوان موزە و هم بە عنوان اقامتگاە از آن بهرە ببرند و از خوراکی های محلی منطقه ها کردستان تناول نمایند.

جهانی اظهار کرد: تا قبل از آمدن کرونا ما هرشب در این مکان رسم و رسومی داشتیم بە نام شه واری کورده واری کە در آن از هنرمندان فولکلور و حکایت خوانان و حکایت نویسان کردستانی دعوت بە عمل می آمد و تا پاسی از شب بە خواندن آوازهای فولکلور و حکایت خوانی می پرداختند.

وی اظهار تاسف کرد و گفت: بسیار جای تاسف است کە همە از ما میخواهند کە در این زمینه فعالیت داشتە باشیم، اما در عمل کسی کمک گر ما نیست.

کیان جهانی ادامە داد: از آنجایی کە اقامتگاە شانشین بر سر جاده مرز باشماق نهاده شده است، یقینا هر مسئولی در بازدید از مرز بارها از این راە گذر کردە است، اما تابحال هیچکدام از مسئولین از این مکان بازدید نکردەاند.

وی گفت: درخواست اولیە ما 5 میلیارد تومان تسهیلات بود کە از سوی میراث فرهنگی یک میلیارد و 500 میلیون تومان آن مصوب شدە است، لذا پس از گذشت شش ماە از تصویب آن هنوز پرداخت نشدە است.

جهانی در انتها سخنان خود یادآور شد: تا به امروز برای این مجموعە 2 میلیارد تومان هزینە شدە است کە همگی از محل دارایی های شخصی تامین شدە است.